Page 10 - 6_เอกสาร รายงานสรุปสังเคราะห์ซีนอด ภาษาไทย

เสมือนเครื่องหมายและเครื่องมืออีกด้วย พระศาสนจักรไม่ได้ไตร่ตรองถึงโครงร่างของซีนอดเพื่อวางตัวเองเป็น

ศูนย์กลางของการป่าวประกาศ แต่เพื่อให้บรรลุผลดีที่สุด แม้จะไม่สมบูรณ์ตามทฤษฎีก็ตาม แต่เพื่อการรับใช้

ของพระศาสนจักรจนถึงการเสด็จมาถึงของพระอาณาจักร
c) การรื้อฟื้นของชุมชนคริสตชนเป็นไปได้โดยการยอมรับความสำคัญสูงสุดของพระหรรษทานเท่านั้น หากขาด

ความลึกซึ้งทางฝ่ายจิต การก้าวเดินไปด้วยกันยังคงเป็นสิ่งสวยงาม อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เราถูกเรียกร้องให้กระทำ
นั้นไม่เพียงแต่แปลเปลี่ยนกระบวนการของชุมชนซึ่งเป็นประสบการณ์ทางฝ่ายจิตที่ได้รับจากที่อื่นเท่านั้น แต่ยัง

มีความลึกซึ้งที่สัมผัสประสบการณ์มากขึ้นเพื่อที่ว่าความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันเป็นสถานที่และรูปแบบของการ
พบปะกันอย่างแท้จริงกับพระเจ้า ในส่วนนี้ ในขณะที่ดึงเอามรดกทางฝ่ายจิตอันมั่งคั่งของธรรมประเพณีมาใช้

นั้น มุมมองของการก้าวไปด้วยกันยังช่วยให้รื้อพื้นรูปแบบของมรดกนั้นอีกด้วย จากการภาวนาที่เปิดให้มีส่วน

ร่วม มีการไตร่ตรองแยกแยะในการชีวิตร่วมกัน และพลังแห่งการเป็นธรรมทูตที่เกิดขึ้นในระหว่างการแบ่งปัน
และการแผ่ขยายการรับใช้

d) การสนทนาในองค์พระจิตเจ้าเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้การรับฟังอย่างแท้จริงถึงแม้จะมีข้อจำกัด เพื่อไตร่ตรอง

แยกแยะสิ่งที่พระจิตเจ้าตรัสกับพระศาสนจักรต่างๆ การดำเนินการดังกล่าวนี้ทำให้เกิดความชื่นชมยินดี ความ
ยำเกรงและการขอบพระคุณ และได้รับประสบการณ์ว่าเป็นหนทางทางแห่งการฟื้นฟูที่เปลี่ยนแปลงของตัว

บุคคล ของกลุ่ม และพระศาสนจักร คำว่า “การสนทนา” เป็นการแสดงออกมากกว่าเพียงการพูดคุย แต่เป็น

ผสมผสานความคิดและความรู้สึก สร้างพื้นที่สำคัญร่วมกัน ดังนั้นเราสามารถกล่าวได้ว่าการเปลี่ยนแปลงกลับ
ใจกำลังเกิดขึ้นอยู่ในการสนทนา นี่คือความเป็นจริงทางมานุษยวิทยาที่พบได้ในผู้คนและวัฒนธรรมที่แตกต่าง

กันซึ่งรวมตัวกันเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเพื่อดำเนินการและตัดสินใจเรื่องที่สำคัญต่อชุมชน พระหรรษทานนำ
ประสบการณ์ของมนุษย์นี้มาสู่การผลิออกดอกผล การสนทนา “ในพระจิตเจ้า” หมายถึงการดำเนินชีวิตตาม

ประสบการณ์ของการแบ่งปันในแนวทางแห่งความเชื่อ และการแสวงหาน้ำพระทัยของพระเจ้าในบรรยากาศ

การประกาศข่าวดีอย่างแท้จริง ซึ่งสามารถได้ยินเสียงของพระจิตเจ้าได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน
e) เนื่องจากการก้าวเดินไปด้วยกันได้รับคำสั่งให้ปฏิบัติพันธกิจ ชุมชนหมู่คริสตชนจึงต้องเข้าสู่ความเป็นน้ำหนึ่งใจ

เดียวกันกับศาสนา ความเชื่อมั่น และวัฒนธรรมอื่น ๆ ในด้านหนึ่งจึงหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่มีการอ้างอิงแต่
ตนเองและสัญชาติญาณของตนเอง และในอีกด้านหนึ่ง มีความเสี่ยงของการสูญเสียอัตลักษณ์ของตนเอง ตาม

เหตุผลของการสนทนาเป็นการแสดงออกในการเรียนรู้ร่วมกันและการเดินทางร่วมกัน ซึ่งจะต้องมาเพื่อกำหนด

ลักษณะของการประกาศข่าวดี การรับใช้ผู้ที่ประสบปัญหาความยากจน การดูแลโลกที่เป็นบ้านร่วมกันของเรา
และการค้นคว้าทางเทววิทยา

เรื่องที่ต้องพิจารณา

f) เพื่อทำให้เกิดการรับฟังพระประสงค์ของพระบิดาได้อย่างแท้จริง ดูเหมือนว่าจำเป็นต้องทำให้เกณฑ์การ

ไตร่ตรองแยกแยะของพระศาสนจักรลึกซึ้งยิ่งขึ้นได้จากมุมมองทางเทววิทยา เพื่อที่การอ้างอิงถึงเสรีภาพและ

10